Reis door Korea: de laatste weken van de zomer

Voor ik vertrok naar Korea beloofde ik hier om niet zo’n typische reisblogger te worden die elk wissewasje met het thuisfront deelt. Daarin ben ik geslaagd: ik heb in Korea welgeteld één blogbericht geschreven. Gefeliciteerd! Maar ik denk dat ze thuis toch wel ietsje meer hadden willen horen. Daarom, nu ik in een kleine maand al weer terug vlieg naar Nederland, een overzichtje van waar ik me zoal mee bezig heb gehouden in de afgelopen maanden. Eerst de zomer!

Suncheon

Toen ik mijn laatste teken van leven gaf, was ik nog maar net begonnen met mijn rondreis door het land. Dat is jammer, want wat volgde waren misschien wel de interessantste twee weken hier. Ik was net vanuit Daejeon aangekomen in Gongju en stond op het punt om verder te trekken naar de zuidkust.

Daar zat ik drie nachten in een hostel in Suncheon. De stad zelf lag niet aan de kust, maar met de trein was je binnen twintig minuten bij Yeosu, een kustplaats bekend van het schildpadschip van admiraal Yi Sun-shin en de Expo van 2012. Maar het meest bijzondere uitzicht lag dichter bij mijn hostel: de Baai van Suncheon, een wadlandschap omgeven door rijst- en rietvelden. De zonsondergang die ik daar vanaf een heuvel zag tussen de ontelbare koppels, die je in Korea over ziet, was de meest indrukwekkende die ik ooit gezien heb.

In Suncheon ontdekte ik ook het plezier van het reizen langs hostels door Korea. In de zomer zijn er veel groepen of enkele Koreanen die ook door het land reizen, buiten de enkele buitenlander. In Suncheon regelden de eigenaar ‘s avonds het meest typische Koreaanse studentenvoer – gefrituurde kip met cola en bier – en op die ‘chicken parties’ leer je mensen kennen! Dan zit je zomaar in een bar met wildvreemde mensen in een willekeurige stad ergens in Korea.

Daegu

Mijn volgende uitvalsbasis voor vier nachten was de grote stad Daegu. Vlakbij is een grote Amerikaanse militaire basis en dat was te merken in het winkelpubliek. Daegu was zelf niet heel erg interessant, maar het lag precies tussen drie plaatsen die ik wilde zien in: het nog altijd bewoonde Hahoe Folk Village bij Andong, de oude Shilla-hoofdstad Gyeongju met haar vele oudheden, en de Haein-tempel waar ze al bijna zeshonderd jaar de bijna achthonderd jaar oude Tripitaka Koreana bewaren, de oudste en meest complete kopie van de boeddhistische geschriften in Chinese karakters. In het hostel hier kwam ik vooral buitenlanders tegen die Engelse les gaven, maar ook een Koreaan die leerde voor dirigent en opgewonden was binnen niet al te lange tijd in Amsterdam het Concertgebouworkest zijn geliefde Mahler te kunnen horen spelen.

Busan

De laatste dagen van mijn vakantie was ik in Busan. Ik had gehoopt op een rustige strandvakantie om bij te komen van bijna vijf weken non-stop wandelen, maar helaas begonnen mijn vijf dagen daar met regen en mist. Maar niet getreurd, want er was genoeg te zien! In Suncheon had ik twee jongens uit Busan leren kennen, die hadden aangeboden mij hun stad te laten zien en dus kreeg ik een dagtour langs een indrukwekkende tempel die haast over de rotsen aan de zee gedrapeerd leek, de VN-begraafplaats, waar ook 122 Nederlands liggen, en het drukke stadscentrum. Busan heeft onder andere het grootste warenhuis ter wereld (Shinsegae) en is de thuisplaats van het grootste filmfestivals van Azië. Toen het de laatste dagen ook nog mooi weer werd, leek Busan haast een leukere stad van Seoel!

Maar zaterdag 23 augustus was het toch echt afgelopen met mijn gereis. Ik ging weer terug naar mijn startpunt: met de hogesnelheidstrein (KTX) naar Seoel om me daar weer tussen de toch altijd schrikbarende drukte naar de metro te begeven, op weg naar wat voor de volgende vier maanden mijn thuis zou zijn: de Universiteit van Korea.