In Nederland is er volgens het KNMI een hittegolf als voor vijf dagen de temperatuur minstens de 25 ºC heeft aangetikt en op drie dagen van die vijf minstens de 30 ºC. Als je dat uit probeert te leggen aan iemand in een stad als Hangzhou, dan vinden ze dat nogal grappig.
Als wij hier namelijk gaan slapen, dan zetten we de airco op bijvoorbeeld 27 ºC en vinden dat dan lekker koel na een dag in de stoomoven buiten. Zondag, bijvoorbeeld, was met 40 ºC maar iets warmer dan normaal. Volgens de theorie van het KNMI heeft mijn slaapkamer dus ook last van een hittegolf. Hier heet dat herfst.
Ondanks de warmte, hebben we wel genoten van het weekeinde. Eén van de studenten is een Kazachstaanse jongen die hier enkele Chinese vrienden heeft gemaakt. Vrijdagavond nam hij ons mee naar een restaurant in een 小区 – xiǎo qū, een gemeenschap van flats met een bewaakte poort in de omheining – waar voornamelijk voormalige boeren wonen van onteigend land. De vrienden van de jongen zaten daar al op ons te wachten in een restaurantje.
Na afloop gingen we naar KTV: karaoke! In een privékamer wordt dan een enorme hoeveelheid flessen bier (2,5%) neergezet en je hebt een aantal microfoons. Je kunt dan kiezen uit een grote lijst westerse maar vooral Chinese, Taiwanese en Japanse muziek. Een van onze leraressen was ook mee en gaf een geweldig optreden. Hoewel een paar van de Chinese jongens vooral schreeuwden, konden de Chinezen over het algemeen erg goed zingen. Dat krijg je als karaoke zo populair is als tijdverdrijf!
Zaterdag en zondag deed ik overdag niet veel. Ik leerde woordjes, die ik allemaal op Memrise heb gezet, vatte grammatica samen en las verder in mijn boeken. Ik ben er achter gekomen dat de zeven die ik mee had genomen waarschijnlijk niet genoeg zullen zijn, dus nu moet ik op zoek naar nieuwe!
Zondagavond gingen we met z’n vieren – mijn Koreaans-Amerikaanse medestudent, een Italiaanse leerlinge en de mooi zingende lerares – naar de Leifeng-pagoda. 太漂亮了！ Het was al donker toen we onze tickets kochten en toen begon het ook nog te regenen en onweer barstte los.
In Nederland zou zulk weer een uitje helemaal verpesten, maar hier waren we er juist heel erg blij mee. Niet alleen koelde het heerlijk af, ook zorgde het voor een geweldig uitzicht. Nadat we, voorbij de onder munt- en briefgeld bedolven originele fundamenten, met de lift van deze replica omhoog waren gegaan, spreidde het Westelijke Meer zich op wonderlijke wijze voor ons uit.
Aan de ene kant van het meer lagen donkere heuvels, slechts af en toe doorbroken door een lichtje of een tempel. Aan de andere kant van het meer lag de stad Hangzhou, De bomen aan de oevers waren verlicht en de torens en huizen van het centrum tekenden een felle skyline. Het meer zelf was verborgen onder slierten van mist, gecreëerd door een samenspel van regen en warmte, tot grillige patronen verwaaid door de wind. Hier tussendoor kruisten enkele lampjes van de boten die van en naar de eilandjes voeren. Het geheel werd af en toe opgelicht door bliksem. Ik heb nog nooit zoiets gezien.
Na afloop gingen we eten in het Italiaanse restaurant van het grootste winkelcentrum van de stad. Volgens de Italiaanse was het niet écht echt Italiaans, maar het was wel goed. We verwachtten dat het duurder zou zijn, omdat het buitenlands voedsel was, maar het was heel erg goedkoop. Maar ¥29,- of €3,60 voor één pizza!
Deze week hebben mijn Koreaans-Amerikaanse klasgenoot en ik er een nieuw meisje uit Groot-Brittannië bijgekregen in de groep. Ze zal hier maar voor twee weken blijven. Ondanks dat ze zegt enkel woordjes te hebben geleerd, kan ze goed meekomen. In bepaalde opzichten is ze zelfs al verder!
Vandaag zijn we begonnen met een nieuw thema: aangeven waar iets is en hoe je daar kunt komen. Interessant en nuttig! De warmte zal de komende week zal hetzelfde zijn als afgelopen week: overdag tussen de 35 ºC en 39 ºC. Daarnaast zullen we aan het einde ervan afscheid moeten nemen van de mooi zingende lerares.
Op naar week twee!
Leave a Reply